(φώτο 1: η Πλατεία του Νέου Κόσμου)
Η αποψινή (24/7) υπόθεση του Headhunter είχε εμφανιστεί στην επικαιρότητα φέτος, περί τα τέλη Φεβρουαρίου, καθώς συλλογικότητες του αντιεξουσιαστικού χώρου κόλλησαν φέιγ βολάν σε κεντρικούς δρόμους και πεζοδρόμους της περιοχής του Νέου Κόσμου σχετικά, όπως θα δείτε παρακάτω, με τα ατιμώρητα ατοπήματα ενός καθηγητή εικαστικών και διευθυντή καλλιτεχνικού φροντιστηρίου, που εκτείνονται σε διάστημα τουλάχιστον δύο ετών πίσω.
Το ρεπορτάζ αυτό θα αναδεικνυόταν από εδώ τον Μάρτιο, αλλά ελλείψει επαρκών στοιχείων αυτό δεν ήταν εφικτό.
Στον τόπο... του μαρτυρίου
Αν και τα φέιγ βολάν έχουν πλέον ξηλωθεί, το blog μας πρόλαβε να καταγράψει ένα εξ αυτών.
(φώτο 2: φέιγ βολάν από τη γωνία των οδών Μάχης Αναλάτου και Οβρένοβιτς)
Αναφερόμαστε στο καλλιτεχνικό φροντιστήριο Άρτικ, που βρισκόταν απέναντι από την Πλατεία Νέου Κόσμου, και έχει κλείσει από το 2020. Ήταν ένα από τα λίγα καλλιτεχνικά φροντιστήρια στην Αττική, ίσως και στην Ελλάδα. Στους βασικούς σκοπούς του ήταν η προετοιμασία μαθητών και μαθητριών για τις εξετάσεις των Πανελληνίων, στα μαθήματα του ελεύθερου και του γραμμικού σχεδίου.
Πρόσωπο υπεράνω υποψίας
Ο διευθυντής του Άρτικ; Ο Ευάγγελος Παπαποστόλου, πρόσωπο με εξαιρετικό βιογραφικό στον χώρο της ζωγραφικής και με σπουδές, μεταξύ άλλων, τόσο στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, όσο και στο βρετανικό Middlesex University.
Εκατοντάδες έργα του έχουν γίνει και εξακολουθούν να γίνονται γνωστά στους εικαστικούς κύκλους αλλά και εκτός αυτών, μέσω του διαδικτύου.
Μαζί του, μάλιστα, έχουν συνεργαστεί και πολύ γνωστοί καλλιτέχνες. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι η παραχώρηση των χώρων του Άρτικ στον Σωκράτη Μάλαμα και την Κλέλια Ρένεση, για τα γυρίσματα του βίντεο κλιπ του τραγουδιού τους «Έγια Έγια», το 2019. Θα γινόταν ποτέ αυτό, αν Ρένεση και Μάλαμας γνώριζαν τι συνέβαινε «πίσω από κλειστές πόρτες»;
Ο καταγγελλόμενος, σύμφωνα με μαρτυρίες θυμάτων, εκμεταλλευόταν τη θέση εξουσίας του ως καθηγητή και επεκαλείτο την ιδέα της απελευθέρωσης, ώστε να βρίσκει πρόσφορο έδαφος για να παρενοχλεί σεξουαλικά, αρκετές φορές κατ΄εξακολούθηση, μαθήτριες του. Κατόρθωνε να συγχέει τα όρια εκπαιδευτικής - φιλικής σχέσης, οικοδομώντας σχέσεις εμπιστοσύνης με αυτές.
Η υπέρβαση των ορίων ξεκινούσε με χυδαία φρασεολογία και ανοίκεια αγγίγματα. Η πρακτική που εφάρμοζε, ωστόσο, δεν περιοριζόταν σ΄αυτά: φέρεται να επινοούσε ασκήσεις κατά τις οποίες απομόνωνε μαθήτριές του, για να ζωγραφίζουν γυμνές σε αίθουσες όπου μόνο εκείνος είχε πρόσβαση.
Την πρακτική του αυτή συμπλήρωνε με ψυχολογική κακοποίηση -να αναφέρουμε εδώ ότι ένα από τα μαθήματα με τα οποία εξασφάλισε εκπαιδευτική επάρκεια ο Ε.Π. ήταν η Ψυχολογία της Εκπαίδευσης, την οποία φαίνεται πως γνώριζε αρτίως- κάνοντάς τις να προσκολλώνται πάνω του σε κάθε πτυχή της ζωής τους, ακόμα και στην πιο προσωπική. Κύριο σημείο των λεγόμενων του ήταν ότι μόνο μαζί του μπορούσαν να αποδώσουν καλλιτεχνικά.
(φώτο 3: το έργο του Παπαποστόλου, Dreams Are Stupid. Τι γίνεται, όμως, όταν τα όνειρα ξεφεύγουν από τον χαρακτηρισμό αυτόν, κι αποκτούν άλλες διαστάσεις;)
Η πιο αποκρουστική καταγγελία
Μια εκ των πρώην μαθητριών του, τον κατήγγειλε στις Αρχές για παιδεραστία που λάμβανε χώρα για πέντε συναπτά έτη, πριν κλείσει το Άρτικ.
Βάσει των όσων δήλωσε - και που, δυστυχώς, μόνο το Athens Indymedia έχει αναδείξει την υπόθεση της στο Διαδίκτυο, όπως συνάγεται από ενδελεχή έρευνα του γράφοντος - ο καταγγελλόμενος επέβαλε μυστικότητα της σχέσης, στο πλαίσιο της οποίας απαγόρευε στην κοπέλα να μιλά για τη σχέση που διατηρούσαν, ενώ η κοπέλα μπορούσε να χρησιμοποιεί μόνον ένα, διαφορετικό από το δικό της, κινητό και συγκεκριμένες εφαρμογές, ώστε να ελέγχει κι ότι τα μηνύματά τους διαγράφονταν (λειτουργία κρυπτογράφησης μηνυμάτων).
Την είχε εγκλωβίσει έτσι σε μια σχέση στην οποία ο ίδιος φαίνεται πως είχε τον απόλυτο έλεγχο: την έκανε να νιώθει απόλυτα εξαρτημένη απ΄αυτόν οικονομικά, κοινωνικά - δεσμεύοντας την να δουλεύει και να μένει μαζί του κι αποκλείοντας την κοινωνικοποίησή της, ενώ όταν η κοπέλα προσπάθησε να απεμπλακεί, την απείλησε ότι θα τη διώξει απ΄το φροντιστήριό του, δύο μήνες πριν δώσει τις εξετάσεις της.
Κι όλα αυτά, ενώ για τη συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχουν φήμες περί ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης και συνακόλουθης έκτρωσης της πρώην μαθήτριας. Αν αληθεύει αυτό, τότε δεν μιλάμε απλώς για απάνθρωπη, κτηνώδη συμπεριφορά, αλλά για κάτι πολύ πιο ανατριχιαστικό.
Αναγνωρίζουμε πραγματικά τους ανθρώπους γύρω μας;
Δεν γίνεται να απαντήσουμε με τρόπο απόλυτο σε αυτό το ερώτημα.
Ο εν λόγω καθηγητής (και τέως διευθυντής φροντιστηρίου) είχε μία καταξίωση στον χώρο του, κάτι που έκανε πολλούς συμπολίτες μας να εμπιστευτούν το μέλλον των παιδιών τους, που είχαν κλίση στη ζωγραφική και το σχέδιο, σε αυτόν. Και αρκετοί εξ αυτών εξαπατήθηκαν από την πρώτη εντύπωση.
Υπήρξαν άνθρωποι που παραξενεύτηκαν όταν είδαν το Άρτικ να κλείνει οριστικά. Εμείς δεν αντιμετωπίζουμε πλέον αυτό το γεγονός με περιέργεια.
Αντιμετώπιζουμε με περιέργεια το ότι ο Ε.Π. συνεχίζει μέχρι και σήμερα να παραδίδει ιδιαίτερα μαθήματα σε υποψήφιους για την ΑΣΚΤ. Και η πιθανότητα να έχει αλλάξει η στάση του από το 2020 ως σήμερα, φαντάζει πολύ μικρή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου