Ήταν 28 Μαΐου 2023.
Ένα ρεπορτάζ του έγκριτου αστυνομικού δημοσιογράφου Βασίλη
Λαμπρόπουλου, στο «Βήμα της Κυριακής», μου προκάλεσε έκπληξη ήδη από τον τρόπο
παρουσίασής του στο πρωτοσέλιδο.
(φώτο: το θέμα Καλαγκού, στην αριστερή πλευρά του πρωτοσέλιδου)
Γράφονταν βαριές κατηγορίες για έναν γνωστό Έλληνα
καρδιοχειρουργό. Εύκολα καταλάβαινε ένας ενημερωμένος πολίτης ότι ο
αναφερόμενος ήταν ο Αυξέντιος Καλαγκός. Με μια ανάγνωση του συγκεκριμένου
ρεπορτάζ, έμενε η εντύπωση ότι ο Καλαγκός είναι ένας κοινός απατεώνας του
Ποινικού Δικαίου, εκμεταλλευτής δημοσίου χρήματος αλλά και ιδιωτικών δωρεών, πάνω απ’ όλα ένας αποτυχημένος καρδιοχειρουργός και επικίνδυνος για τα
παιδιά που χειρουργούσε.
Είναι όμως έτσι ακριβώς τα πράγματα;
Γιατί είδαμε στο πρόσφατο παρελθόν να χτίζεται με
πανομοιότυπο τρόπο ένα κατηγορητήριο εις βάρος του Πατρός Αντωνίου
Παπανικολάου, ιδρυτή της «Κιβωτού του Κόσμου» - το οποίο καταρρέει σταδιακά στις δικαστικές αίθουσες.
Και θα δείτε παρακάτω ότι υπάρχουν αρκετοί λόγοι που οδηγούν στο ότι δεν είναι όλα όπως ακριβώς τα περιγράφουν τα Media…
Από την Πόλη, για την οικουμένη
Ποιος είναι, όμως, ο Αυξέντιος Καλαγκός;
Γεννηθείς το 1960 στον Άγιο Στέφανο Κωνσταντινούπολης και γιος
του παθολόγου και φημισμένου για την παροχή δωρεάν ιατρικών υπηρεσιών σε
απόρους της γενέτειράς του, Κωνσταντίνου Καλαγκού, είχε
όνειρο από την παιδική του ηλικία να ασχοληθεί με την καρδιοχειρουργική, μετά
από μια είδηση που διάβασε σε τουρκική εφημερίδα, όταν ήταν μόλις 7 ετών. Συγκεκριμένα,
η είδηση αυτή αφορούσε την πρώτη μεταμόσχευση καρδιάς, από τον Κριστιάν Μπαρνάρντ
(1967).
(ακούστε από το 6:20 του βίντεο, προς επιβεβαίωση. Πηγή: Vachos Radio)
Μετά από τις σπουδές του στην Κωνσταντινούπολη και στην Αγγλία - όπου υπήρξε ο καλύτερος μαθητής του Μαγκντί Γιακούμπ – καθώς και τη μετεκπαίδευσή του στην καρδιαγγειακή χειρουργική, στο Παρίσι, ξεκίνησε να εργάζεται στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο της Γενεύης το 1993, με την προαγωγή του σε διευθυντή της Κλινικής Καρδιοχειρουργικής του νοσοκομείου να πραγματοποιείται το 2001.
Από το 2001, με την επιστημονική του ομάδα έχουν ταξιδέψει
σε χώρες όπως η Ερυθραία, το Μαρόκο, ο Λίβανος, η Μοζαμβίκη, η Συρία, η Κύπρος,
ο Μαυρίκιος, το Κόσοβο, η Λιβύη, το Εκουαδόρ, τα Νησιά Κομόρες, η Πολωνία, η
Σερβία, η Αλγερία και η Τουρκία, χειρουργώντας δωρεάν πάνω από 17.000 παιδιά
από υποβαθμισμένα περιβάλλοντα, με οικογένειες σε δύσκολη οικονομική κατάσταση.
(πηγή φώτο: themamagers.gr)
Το 2012, χειρούργησε για πρώτη φορά επί ελληνικού εδάφους, συγκεκριμένα
τον 20χρονο τότε Γιώργο Αθανασάκο, και μάλιστα δωρεάν, ενώ ερχόταν εκτάκτως
στην Ελλάδα ως και το 2016, οπότε και ανέλαβε τη Διεύθυνση Παιδιατρικής και
Συγγενούς Καρδιαγγειακής Χειρουργικής στο Νοσοκομείο «Μητέρα». Σήμερα διατελεί
Διευθυντής Καρδιοχειρουργός στο ιδιωτικό νοσοκομείο της Αθήνας «Ευρωκλινική Αθηνών».
(φώτο: ο Αθανασάκος, μετά την επιτυχή ολοκλήρωση του χειρουργείου, με τον Αυξέντιο Καλαγκό. Πηγή: Vachos Radio)
Το 1ο «κλειδί» του επίμαχου ρεπορτάζ: η επιστολή
στο ΚΕΣΥ
Ας εστιάσουμε, όμως, στο ρεπορτάζ που παρουσίασε το «Βήμα»,
όπου έγινε λόγος για μια επιστολή που έφτασε στο Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας. Η
επιστολή αυτή φέρεται πως συντάχθηκε «μετά από καταγγελίες γονέων παιδιών με
συγγενείς καρδιοπάθειες» και κοινοποιήθηκε στο ΚΕΣΥ με παρέμβαση του Συλλόγου
«Παιδικές Καρδιές», από την Καλαμαριά Θεσσαλονίκης, τον Απρίλιο του 2021.
Μετά από 25,5 μήνες, λοιπόν, τον Μάιο του 2023, ανακάλυψαν οι
αρμόδιοι φορείς και τα ΜΜΕ την επιστολή αυτή, που στηρίζεται, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, σε καταγγελίες στην Ελληνική Αστυνομία και τη Δικαιοσύνη.
Όταν, όμως, υπάρχει η κατηγορία για πρόκληση θανάτου είτε εκ
προμελέτης είτε εξ ιατρικής αμελείας, ο πρώτος που πρέπει να ενημερώνεται ότι
εξελίσσεται δικαστική έρευνα εις βάρος του είναι, εν προκειμένω, ο ίδιος ο καρδιοχειρουργός
που κατηγορείται. Και μαντέψτε: τέτοια εξέλιξη δεν έχει υπάρξει ως σήμερα. Επίσης
δεν έχει οριστεί καν δικάσιμος για το ζήτημα αυτό, κι ας έχει ήδη περάσει μεγάλο
χρονικό διάστημα, δυόμισι και πλέον χρόνια, από την φερόμενη κατάθεση της επιστολής.
Να σημειωθεί εδώ ότι η στέρηση της ανθρώπινης ζωής, σε
περίπτωση απόδειξής της κι όχι εικασίας ότι συνέβη, αποτελεί έγκλημα που
επισύρει σοβαρές ποινές. Αν μιλάμε για εξ αμελείας, για κάθε τέτοιο έγκλημα
υπάρχει κάθειρξη 3 μηνών (για 15 τέτοια περιστατικά, αν το περιεχόμενο της επιστολής
ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, θα υπήρχε κάθειρξη 3 ετών και 9 μηνών), ενώ
στην εκ προθέσεως, η ποινή είναι ισόβια κάθειρξη, σύμφωνα με τον Νέο Ποινικό
Κώδικα.
(πηγή φωτογραφίας: lawspot.gr)
Το 2ο «κλειδί» του ρεπορτάζ: οι θάνατοι
Στο ίδιο άρθρο, έγινε λόγος για θανάτους και κωματώδεις καταστάσεις που ξεπερνούσαν το
20% των χειρουργημένων παιδιών από τον Καλαγκό στην Ελλάδα, γράφτηκε και στην προαναφερθείσα επιστολή μια εκτίμηση για 15 επί συνόλου 70 παιδιών.
(πηγή φώτο: thebest.gr, απόσπασμα από ρεπορτάζ της 29ης Μαΐου 2023)
Πέραν της απάντησης του καρδιοχειρουργού στο εξώδικό του προς
την εφημερίδα και τον ίδιο τον Βασίλη Λαμπρόπουλο, περί νόθευσης των αριθμών
και υποβολιμαίας επίθεσης, ας αναφερθούμε σε μία από αυτές, αλλά με όλες της τις
διαστάσεις.
Στις 27 Φεβρουαρίου 2013, έφυγε
από τη ζωή στη Γενεύη ο 7χρονος Ηλίας Αλεξάνδρου, εξαιτίας συγγενούς καρδιοπάθειας.
Λόγω της κρισιμότητας του περιστατικού, είχε γίνει κρούση από το Ωνάσειο
Καρδιοχειρουργικό Κέντρο (είχε κλείσει τότε η αντίστοιχη μονάδα στο «Αγία
Σοφία») στον Αυξέντιο Καλαγκό, ωστόσο αφενός δεν του δόθηκε άδεια να κάνει
το χειρουργείο στην Ελλάδα, αφετέρου δεν υπήρχε τράπεζα ομοιομοσχευμάτων
καρδιάς στη χώρα μας. Χάθηκε πολύτιμος χρόνος κι όταν τελικά το παιδί μεταφέρθηκε
στην Ελβετία για να χειρουργηθεί εκεί από τον Καλαγκό, κατέληξε.
(φώτο: ρεπορτάζ της δημοσιογράφου Δήμητρας Ευθυμιάδου για την εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», 8 Μαρτίου 2013, σ. 19)
Προσέξτε: χρησιμοποιείται ως
κατηγορία ακόμα και περίπτωση παιδιού που τελικά δεν χειρουργήθηκε καν στην
Ελλάδα από τον Καλαγκό.
Και κάτι ακόμα:
Για τις περιπτώσεις παιδιών,
σχετιζόμενες με την ιδιωτική κλινική «ΙΑΣΩ», υπάρχει ένα πολύ ενδιαφέρον και
τεκμηριωμένο ρεπορτάζ της δημοσιογράφου Μυρτούς Μπούτση στο Reporters United (γράφτηκε στις 7
Νοεμβρίου 2022 και μπορείτε να το διαβάσετε ΕΔΩ), που επιβεβαιώνει την ύπαρξη σοβαρών
τεχνικών προβλημάτων στα μηχανήματα της καρδιοχειρουργικής κλινικής, και απαντά
στην αναφορά στην επιστολή γονέων, περί «φριχτών ψεμάτων» του Καλαγκού.
Bonus Track: Οι περιπέτειες του με το ελληνικό κράτος
Στις 6 Ιανουαρίου 2018, δόθηκε στη δημοσιότητα το Μνημόνιο Συνεργασίας του Νοσοκομείου Παίδων «Αγία Σοφία» και του Υπουργείου Υγείας με
τον καθηγητή Καλαγκό για τη δημιουργία ενός Πανεπιστημιακού Κέντρου Συγγενών
Καρδιοπαθειών. Με απόφαση του τότε Υπουργού Υγείας, Ανδρέα Ξανθού, προκηρύχθηκε
γι’ αυτόν τον λόγο θέση τόσο για την ειδικότητα παιδοκαρδιολογίας, όσο και για
αυτή της παιδοκαρδιοχειρουργικής. Ωστόσο, κατόπιν πίεσης της συγκλήτου του Πανεπιστημίου
Αθηνών, ειδικότερα δε της Ιατρικής του Σχολής, το σχέδιο αυτό παρέμεινε ανεφάρμοστο.
(από το 8:47 του βίντεο, η αναφορά του στο σχέδιο για δημιουργία πανεπιστημιακής κλινικής καρδιοχειρουργικής Παίδων. Πηγή: Star Channel)
Επίσης, από τον Ιανουάριο του 2021, όπως κατήγγειλε ο ίδιος στις 12 Απριλίου του 2023, στην εκπομπή «Αλήθειες με τη Ζήνα», τερματίστηκε χωρίς καμία πρότερη ειδοποίηση του οριστικά το προαναφερθέν Μνημόνιο Συνεργασίας και δεν μπορούσε να προσφέρει πλέον τις δωρεάν υπηρεσίες του στο «Αγία Σοφία».
Εν κατακλείδι: Τι αφήνει πίσω αυτή η υπόθεση;
Όταν η δημοσιογραφία του εγκλήματος ασχολείται με παιδικές
ψυχές, και ειδικά με θανάτους παιδιών, οφείλει και πρέπει να είναι πολύ πιο
προσεκτική σε σχέση με άλλα θέματα του τομέα.
Δεν θα ασχοληθώ εκτενώς με άλλες, δευτερεύουσες πτυχές του ρεπορτάζ που παρουσιάστηκε την 28η Μαΐου στο «Βήμα», απλώς θα αρκεστώ στο ότι η «Δακτύλιος Καλαγκού» δεν έχει καταργηθεί ως μια αποτυχημένη χειρουργική μέθοδος, όπως γράφτηκε, αλλά εξακολουθεί να χρησιμοποιείται επιτυχώς ως και σήμερα. Επικαλούμαι δύο επώνυμες και εκφρασμένες στον κυβερνοχώρο μαρτυρίες, της κυρίας Ιωάννας Παπαδοπούλου για περιστατικό του 2017 στο νοσοκομείο «Μητέρα», και της κυρίας Μαρίας Μπακογιάννη για περιστατικό του 2023 στην «Ευρωκλινική» Αθηνών.
Και μπορείτε να βρείτε στο Διαδίκτυο και πολλές σχετικές επώνυμες μαρτυρίες.
Αυτό που θέλω να πω κλείνοντας το παρόν άρθρο είναι ότι, στην προσπάθεια ενίσχυσης των πωλήσεων μιας εφημερίδας ή της απήχησης ενός ηλεκτρονικού Μέσου, αυξάνεται συχνά και επιτρέπεται από τα πάνω και η πώληση ειδήσεων που όχι απλώς δεν είναι διασταυρωμένες ή δεν έχουν προλάβει να διασταυρωθούν, αλλά η παρουσίασή τους παραπέμπει σε συκοφαντικά κείμενα, σε λιβελογραφήματα. Έτσι συνέβη και με την περίπτωση της «Κιβωτού», έτσι συνέβη και με τον διασυρμό της μητέρας της 12χρονης από τον Κολωνό, έτσι φαίνεται ότι έγινε τελικά και με τον Αυξέντιο Καλαγκό.
Ο στιγματισμός διαφόρων προσώπων χωρίς επιβεβαιωμένο κατηγορητήριο, μοιάζει με παγιωμένη τάση πια στις ειδήσεις.
