Αίσθηση προκαλούν ορισμένες καταγγελίες γυναικών, τόσο κατοίκων της Νεάπολης της Αθήνας, όσο και περαστικών, ότι έπεσαν θύματα σεξουαλικών επιθέσεων την προηγούμενη εβδομάδα (μεταξύ 10 και 15 Ιουλίου), στη διασταύρωση των οδών Ιουστινιανού και Μιχαήλ Ψελλού.
Σύμφωνα με πληροφορίες του Headhunter, τα περιστατικά λάμβαναν χώρα κατά κύριο λόγο τις μεσημβρινές ώρες, ενώ οι υπεύθυνοι για αυτή τη σειρά επιθέσεων, σύμφωνα με ένα από τα τρία - μέχρι τώρα γνωστά - θύματα, είναι τουλάχιστον τρεις.
Οι δράστες, σύμφωνα με τις μαρτυρίες, είναι αλλοδαποί, ενώ είχαν πολύ καλή γνώση της ευρύτερης περιοχής, καθώς φαίνεται ότι διέμεναν σε σπίτι κοντά σε κατάληψη, στη βόρεια πλευρά των Εξαρχείων.
Το σχέδιο δράσης
Η επιλογή του σημείου δράσης δεν ήταν, όπως φαίνεται, τυχαία. Αρκετά κοντά σε αυτό βρίσκεται ο Λόφος του Στρέφη, ένα μέρος το οποίο, λόγω των πολλών μονοπατιών εντός του, καθώς και της μεγάλης έκτασης του, προσφέρει τη δυνατότητα εύκολης διαφυγής. Εκεί, οι φερόμενοι ως βιαστές έφταναν αφού πρώτα ανέβαιναν τα σκαλοπάτια της οδού Ψελλού.
(φώτο: τα σκαλιά της οδού Μιχαήλ Ψελλού)
Δύο από τις τρεις γυναίκες ανέφεραν ότι τα περιστατικά συνέβησαν την Παρασκευή 15 Ιουλίου. Το πρώτο, γύρω στις 4 το απόγευμα και το δεύτερο, λίγες ώρες αργότερα, περί τις 7 το απόγευμα. Υπήρξε, ωστόσο, κι ένα περιστατικό την Πέμπτη 14 Ιουλίου.
Ο τρόπος με τον οποίον κινήθηκαν οι δράστες ήταν ίδιος: πρόκληση πνιγμού στο θύμα, από το λαιμό, μέχρι απώλειας των αισθήσεων. Η συνέχεια περιελάμβανε σύρσιμο της λιπόθυμης σε μία πυλωτή, επί της οδού Ιουστινιανού. Τον ξυλοδαρμό ακολουθούσε απόπειρα βιασμού, αλλά οι γυναίκες ανακτούσαν τις αισθήσεις τους, φώναζαν και ο ξεσηκωμός των γειτόνων από τις φωνές ανάγκαζε τους δράστες να τραπούν σε φυγή.
Η στάση της Αστυνομίας - Το μαρτύριο των θυμάτων
Ένα στοιχείο, ωστόσο, που προκαλεί εντύπωση, είναι η στάση της Αστυνομίας απέναντι στα σοκαριστικά συμβάντα.
Στο συμβάν της 14ης Ιουλίου που αναφέρθηκε προηγουμένως... στον Λόφο Στρέφη, όπου είχαν καταφύγει οι επιτιθέμενοι, έφτασε η Αστυνομία, της οποίας η άρνηση να τους καταδιώξει εκεί ελλείψει δυνάμεων μοιάζει οξύμωρη, καθώς η περιοχή των Εξαρχείων κατατάσσεται στις πιο καλά επανδρωμένες από αστυνομικό προσωπικό (λόγω και των πολλαπλών αναφορών που υπάρχουν επί αρκετά χρόνια, για ταραχές στην περιοχή).
Στο Αστυνομικό Τμήμα Εξαρχείων, όπου οδηγήθηκε η επιζώσα και ο ένας δράστης της επίθεσης, ο οποίος συνελήφθη ύστερα από αναγνώριση της γυναίκας με τη βοήθεια περαστικού, οι αστυνομικοί φαίνεται να την αντιμετώπισαν με απαξιωτικό τρόπο, όπως αυτή κατήγγειλε στο Athens Indymedia.
Και δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά που αντιδρούν έτσι εκπρόσωποι του Σώματος...
Κατόπιν αυτού, το μαρτύριο της επιζώσας συνεχίστηκε στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός, όπου στη βάρδια δεν βρισκόταν ιατροδικαστής, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να περιμένει μία ολόκληρη ημέρα, ώστε να εξεταστεί η πιθανότητα βιασμού.
Τι μπορεί να αλλάξει; Υπάρχει περιθώριο αλλαγής;
Το γεγονός ότι ακόμα και σήμερα δεν μπορούν να κινηθούν όλοι οι πολίτες στους δρόμους της πόλης τους με ασφάλεια, είναι από μόνο του άσχημο για μία χώρα που θέλει να αποκαλείται προηγμένη. Αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί ανισότητα;
Η πραγματικότητα, ωστόσο, μάς αφήνει με μία άλλη εικόνα, που μάς γεμίζει πίκρα...
Οι κρατικές υπηρεσίες, στις οποίες κατέφυγε ένα από τα τρία θύματα, δεν στάθηκαν στο πλευρό της καταγγέλλουσας, ενώ κανονικά θα έπρεπε να διερευνήσουν εγκαίρως την πιθανότητα να υπήρξε γενετήσια πράξη από πλευράς των βιαστών, στο διάστημα κατά το οποίο αυτή είχε χάσει τις αισθήσεις της.
Φυσικά και πρέπει να σταθούμε στο πλευρό των θυμάτων βιασμών και παρενοχλήσεων, ανεξαρτήτως καταγωγής, ηλικίας και λοιπών κριτηρίων των βιαστών.
Το ερώτημα που μένει, όμως, είναι το εξής: αρκεί μόνο αυτό; Ή πρέπει να υπάρξει αλλαγή νοοτροπίας, καθώς και τρόπου αντιμετώπισης του συγκεκριμένου εγκλήματος, σε φορείς όπως η Ελληνική Αστυνομία; Και αυτή με τη σειρά της, αυτή η εξέλιξη γίνεται να συμβεί βραχυπρόθεσμα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου