Την περασμένη Τρίτη (17/5), έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 79 ετών, ο μεγάλος Έλληνας μουσικοσυνθέτης Βαγγέλης Παπαθανασίου, γνωστός στο εξωτερικό με το προσωνύμιο Vangelis, βυθίζοντας σε θλίψη ολόκληρο τον κόσμο. Ο θάνατος του επήλθε κατόπιν επιπλοκών του κορωνοϊού, σε νοσοκομείο των Παρισίων και μετά από εξάμηνη νοσηλεία. Πριν πεθάνει, όμως, άφησε πίσω του μια διπλή παρακαταθήκη: η μία της πτυχή αφορά το μουσικό του έργο και η άλλη αφορά το μεγάλο του παράπονο από την Ελλάδα, και ιδιαίτερα από τον Βόλο, τον τόπο όπου μεγάλωσε.
Όταν η ζωή και το έργο του Vangelis... μιλούν από μόνα τους
Ο Ευάγγελος - Οδυσσέας Παπαθανασίου, όπως είναι το πλήρες όνομά του, γεννήθηκε το 1943 στην Αγριά της Μαγνησίας, ένα επίνειο που βρίσκεται επτά χιλιόμετρα έξω από τον Βόλο.
Μουσικό ταλέντο εκ φύσεως, ήδη από τα τέσσερα του χρόνια πειραματιζόταν με αυτοσχέδια μουσικά όργανα ή με σκεύη που λειτουργούσαν ως όργανα, ενώ στα έξι του ξεκίνησε να συνθέτει τις πρώτες του, έστω πειραματικές, μουσικές συνθέσεις. Λίγα χρόνια αργότερα, σε μία από τις πρώτες παραστάσεις του, κι ενώ ήταν μαθητής του δημοτικού, εντυπωσίασε ακόμα και τον λογοτέχνη Στράτη Μυριβήλη.
Ο Βαγγέλης Παπαθανασίου κατάφερε, μεγαλώνοντας, να επηρεάσει την ανάπτυξη της ηλεκτρονικής και ορχηστρικής μουσικής, ενώ θεωρείται ο πρωτοπόρος του ηλεκτρονικού ήχου. Βραβεύτηκε με Όσκαρ για την μουσική της ταινίας «Οι δρόμοι της φωτιάς», το 1982, αλλά δεν πήγε να το παραλάβει: η σεμνότητα και ταπεινοφροσύνη του δεν του το επέτρεπαν. Επίσης, επένδυσε μουσικά πλήθος άλλων κινηματογραφικών ταινιών όπως: Blade Runner, 1492: Χριστόφορος Κολόμβος, Αλέξανδρος, Ελ Γκρέκο και πολλές άλλες. Είχε συνεργαστεί με τον Ντέμη Ρούσο στο συγκρότημα «Aphrodite's Child», αλλά και με την κορυφαία ηθοποιό Ειρήνη Παππά. Το έργο του «Μυθωδία» επελέγη από τη NASA ως η επίσημη μουσική για την αποστολή της, 2001 Space Odyssey, ενώ το 2002 συνέθεσε το μουσικό σήμα του Μουντιάλ.
Ο Βαγγέλης Παπαθανασίου έχει και αστεροειδή που έχει λάβει το όνομά του, τον 6354 Vangelis.
Η επιθυμία για επιστροφή στον Βόλο - Το παράπονο
Την Παρασκευή (20/5) μίλησε στην εκπομπή «Ώρα Ελλάδος» του Τ/Σ Open η ανιψιά του μουσικοσυνθέτη, Ελένη Παπαθανασίου. Ερωτώμενη από τους παρουσιαστές σχετικά με το μεγάλο παράπονο του αειμνήστου θείου της, εκείνη απάντησε:
«Δυστυχώς το 2007, στο τελευταίο ταξίδι του στον Βόλο, που είχε έρθει με κορυφαίους επιστήμονες της NASA, του είχαν αρνηθεί να πάει μια βόλτα με την «Αργώ» (αντίγραφο της τριήρους) στον Παγασητικό και από τότε πείσμωσε και δεν ήρθε ξανά στον Βόλο. Ήταν ένα τεράστιο ατόπημα». Και συμπλήρωσε:
«Το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας τον Μάιο του 2018, τον είχε ανακηρύξει επίτιμο διδάκτορα και ο τότε πρύτανης, κύριος Πετράκος, είχε ταξιδέψει στο Παρίσι για να τον τιμήσει με τον χρυσό σταυρό. Δυστυχώς η πόλη του Βόλου δεν τον τίμησε όπως και όταν έπρεπε. Το είχε κάνει ο δήμος Αγριάς, γιατί γεννήθηκε στην Αγριά, που βρίσκεται περίπου επτά χιλιόμετρα από τον Βόλο και του είχε δώσει ένα στεφάνι από Ελιά, γιατί αυτό είχε ζητήσει».
Νωρίτερα στο παρόν άρθρο έγινε αναφορά στην επιθυμία του Βαγγέλη Παπαθανασίου να πάει βόλτα με το αντίγραφο της «Αργούς». Η τοπική κοινωνία του Βόλου, καθώς και ο τότε δήμαρχος, Αλέξανδρος Βούλγαρης, γνώριζαν ότι ο συνθέτης είχε αναλάβει να καλύψει ο ίδιος τα έξοδα της βόλτας και της χρήσης του πλοίου. Ωστόσο, τόσο ο τότε δήμαρχος Βόλου όσο και ο πλοίαρχος της «Αργούς» αρνήθηκαν την προσφορά του, για λόγους που μέχρι σήμερα δεν έχουν γίνει γνωστοί.
Εξαιτίας της αδιαφορίας συγκεκριμένων... αρμοδίων, ο Βαγγέλης Παπαθανασίου μίσησε τον τόπο που μεγάλωσε, τον ένιωθε πλέον ξένο (ενώ δεν ένιωσε ποτέ έτσι για την γενέτειρα του, την Αγριά, που τον τίμησε όπως ο ίδιος το επιθυμούσε: με μία λιτή τελετή και με την κατάθεση, αντί τιμητικής πλακέτας, ενός κλάδου ελιάς από την γη της Αγριάς). Είναι τραγικό να μην υπάρχει μία πρέπουσα υποδοχή και αποδοχή ενός τέτοιου ανθρώπου (όσο ζούσε) από τον ίδιο του τον τόπο.
Να τον γνωρίζει και να τον θαυμάζει όλη η οικουμένη για την μουσική που της προσέφερε - που ελπίζουμε να ακούγεται για πολλές ακόμα δεκαετίες - και μία δημοτική αρχή να τον εμποδίζει να οργανώσει μια εκδήλωση που θα έμενε στην ιστορία. Αν, όμως, θελήσει να οργανώσει μία συναυλία στον Βόλο ή σε οποιοδήποτε σημείο της Ελλάδας κάποιος σαν τον Αντώνη Ρέμο ή την Άννα Βίσση (βάζω τυχαία αυτά τα δύο ονόματα), η υποδοχή από την εκάστοτε δημοτική αρχή μάλλον ενθουσιώδης θα είναι, και το κοινό θα δώσει μάχη για ένα εισιτήριο ή ένα αυτόγραφο.
Κλείνουμε με την πολύ εύστοχη αναφορά του Βολιώτη γιατρού Γιώργου Χαρίτου, από σημερινή (23/5) τοποθέτηση του στο magnesianews.gr: «Είχα την αίσθηση ότι ο Βαγγέλης πάντα ασχολούνταν με το Βόλο πολύ περισσότερο, από ότι ο Βόλος με τον Βαγγέλη. Ίσως μας περισσεύουν οι προσωπικότητες βλέπετε εδώ και δεν έχουμε τον χρόνο να τον χωρέσουμε στο «στενό» μας πρόγραμμα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου