Πέμπτη 2 Ιουνίου 2022

Τα Ελευσίνια (νοσοκομειακά) Μυστήρια


Δεν είναι η πρώτη φορά που το Θριάσιο Νοσοκομείο, στην Ελευσίνα, εμφανίζεται στην επικαιρότητα με αφορμή κάποιο τραγικό περιστατικό που να σχετίζεται με γιατρό του. Ο θάνατος της 38χρονης νοσηλεύτριας Ελένης Γερακάρη το περασμένο Σάββατο (28/5), ωστόσο, φέρνει (ξανά) στο φως ένα τραγικό χρονικό ανεξιχνίαστων θανάτων εν ενεργεία ιατρών, που βαραίνει το εν λόγω νοσοκομείο.

Ελένη Γερακάρη: πώς φτάσαμε στον θάνατο της; 

Ήταν νοσηλεύτρια στη Μονάδα Καρδιοαναπνευστικής Ανάνηψης - Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Θριασίου Νοσοκομείου, στο οποίο εργαζόταν από το 2007 - ως ειδικευόμενη τότε - και μητέρα ενός παιδιού.

Λίγες ώρες πριν την - χαρακτηριζόμενη ως - αυτοκτονία, το μοιραίο Σάββατο, 28 Μαΐου, η αδικοχαμένη γιατρός κανόνιζε να πάει για μπάνιο με τους συναδέλφους της. Κι όμως, λίγες ώρες μετά, βρέθηκε κρεμασμένη σε πόμολο πόρτας, με κορδόνι από μπουρνούζι.

Η φερόμενη ως αυτοκτονία της 38χρονης νοσηλεύτριας φαίνεται πως έχει ως αιτία το γεγονός ότι εξετέθη - από πρόσωπο μέχρι στιγμής άγνωστο - η προσωπική της ζωή στον χώρο εργασίας της, με αποτέλεσμα τον διασυρμό της. Πάντως το θέμα έχει προβληματίσει και τον πρόεδρο της ΠΟΕΔΗΝ, Μιχάλη Γιαννάκο, ο οποίος σε δηλώσεις του ανέφερε: «Έκανε σχέδια και κρεμάστηκε με τη ζώνη από το πόμολο; Δεν το πιστεύει κανείς. Κάτι άλλο συμβαίνει…»

Η κηδεία της έγινε δύο μέρες αργότερα, στην ιδιαίτερη πατρίδα της, τη Νεάπολη Λακωνίας.

Η αλήθεια πίσω από τον χαμό του Παρασκευά Ελευθεριάδη

Τα... Μυστήρια του Θριασίου, ωστόσο, φαίνεται ότι έχουν την αφετηρία τους πολλά χρόνια πίσω. Ήταν 15 Ιουνίου του 2000 όταν ο διευθυντής της Μαιευτικής Κλινικής του Θριασίου, Παρασκευάς Ελευθεριάδης, εντοπίστηκε νεκρός μέσα στο γραφείο του, μετά από αναφορά που είχε κάνει προς τα όργανα της διοίκησης του νοσοκομείου, λόγω του θανάτου της 37χρονης Κλημεντίνης Μακρή, η οποία έχασε την ζωή της κατά τον τοκετό, την 1η Δεκεμβρίου του 1999.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της τότε δημοσιογράφου Υγείας της εφημερίδας «Τα Νέα», Δέσποινας Κουκλάκη, ο Μιχάλης Μπέλτσιος, μέλος του Δ.Σ. του νοσοκομείου το 2000, υπογράμμιζε ότι «είναι αντιδεοντολογικό και απαράδεκτο, πριν καν ταφεί ο άτυχος συνάδελφός μας, κάποιοι να σπεύσουν να τον «βαφτίσουν» ψυχοπαθή και με έντονα ψυχολογικά προβλήματα», καθώς ακουγόταν από άλλες πηγές της Αστυνομίας ότι «αυτοκτόνησε για προσωπικούς λόγους, με γεωργικό φάρμακο και δύο σύριγγες».

Η εκδοχή της αυτοκτονίας απορρίφθηκε και δικαστικά, μετά τις αιτιάσεις του δικηγόρου της οικογένειας Μακρή, του γνωστού μέχρι και σήμερα ποινικολόγου Σταύρου Γεωργίου (τις οποίες μπορείτε να δείτε ΕΔΩ).

Ήταν ένας άνθρωπος που δεχόταν πιέσεις από τη διοίκηση του νοσοκομείου, προκειμένου να μη μπορεί να ασκήσει το λειτούργημά του. Προσέβαλαν τη μνήμη του, αλλά δικαιώθηκε σε έναν βαθμό τρία χρόνια μετά τον θάνατο του, όταν στοιχειοθετήθηκε η ενοχή του γυναικολόγου Μιχαήλ Αβαταγγέλου για τον θάνατο της Κλημεντίνης Μακρή. Η ενοχή την οποία ο Ελευθεριάδης είχε αποκαλύψει, γεγονός που έμελλε να του κοστίσει τη ζωή.

Και ένας νοσηλευόμενος γιατρός... επί πανδημίας

Το συγκεκριμένο τραγικό συμβάν σημειώθηκε το πρωί της Κυριακής 21 Μαρτίου 2021. Ο άνδρας, ηλικίας 41 ετών και γιατρός στο επάγγελμα νοσηλευόταν στην Β' Παθολογική Κλινική στο Θριάσιο. 

Όταν οι νοσηλευτές δεν τον βρήκαν στον θάλαμο, άρχισαν να τον αναζητούν. Η σορός του βρέθηκε λίγο μετά τις 09.30 στο προαύλιο του νοσοκομείου, αφού πρώτα φαίνεται ότι χτύπησε σε μπάρα κατά την πτώση από τον 4ο όροφο του Νοσοκομείου. Ο γιατρός εργαζόταν σε άλλο νοσοκομείο του ΕΣΥ και αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας.

Η αυτοκτονία του είχε αποδοθεί στην κακή πρόγνωση της ασθενείας του, ωστόσο τα ακριβή αίτια που τον οδήγησαν στο απονενοημένο διάβημα δεν έχουν αποσαφηνιστεί μέχρι σήμερα... φήμες, πάντως, λένε ότι οι σκληρές συνθήκες που επικρατούσαν στα νοσοκομεία την περίοδο της καραντίνας έφτασαν στα όρια των ψυχικών αντοχών του τον νοσηλευόμενο γιατρό. 

Γιατί δεν ανέφερε τότε κάποιο Μέσο Ενημέρωσης αυτό το ενδεχόμενο, κατά την μελέτη της αυτοκτονίας του 41χρονου;

Τρία περιστατικά, δύο τρόποι θανάτου, μια σκέψη 

Η διοίκηση του Θριασίου, σε κάθε μία από τις τρεις περιπτώσεις, αναφερόταν εξ αρχής σε αυτοκτονία λόγω ψυχολογικών προβλημάτων, χωρίς τη διάθεση να δώσει συνέχεια στις έρευνες. Το κρίσιμο ερώτημα είναι το γιατί συμβαίνει αυτό: μήπως έχει να κρύψει κάτι η διεύθυνση του Νοσοκομείου και χρεώνει τις αυτοκτονίες σε ψυχολογικά προβλήματα ή σε κάτι το ασαφές;

Η δικαιοσύνη μπορεί να δικαίωσε εν μέρει (γιατί η ενοχή Αβαταγγέλου αποδείχθηκε, η δολοφονία όμως έμεινε ανεξιχνίαστη) τη μνήμη του Παρασκευά Ελευθεριάδη, ωστόσο ο ίδιος δεν μπορεί να επανέλθει στη ζωή. 

Τουλάχιστον μπορεί και οφείλει να δικαιώσει τη μνήμη της Ελένης Γερακάρη, αλλά από εκεί και ύστερα να ακούει τις καταγγελίες γιατρών για ατασθαλίες συναδέλφων τους, καθώς και να τους προστατεύει όταν βρίσκονται σε ανάγκη, ούτως ώστε να μην έχουμε άλλους δολοφονημένους ή αυτόχειρες γιατρούς του καθήκοντος. Πόσω μάλλον στο «χιλιοτραυματισμένο» ηθικά Θριάσιο. 

Αν και είναι δύσκολο, εμείς εδώ στο Headhunter εξακολουθούμε να ελπίζουμε... 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Reminder: Το έγκλημα των Τεμπών και η «δημοσιογραφία του Νέρωνα»

(πηγή εικόνας: cyprustimes.com) Ένας χρόνος κλείνει σήμερα από το σιδηροδρομικό έγκλημα στον Ευαγγελισμό της Λάρισας, που είχε τον τραγικό α...