Αν και το "Headhunter" είναι blog με έμφαση στο εγκληματολογικό ρεπορτάζ, δεν θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστο από την κρίση στην Ανατολική Ευρώπη, πιο συγκεκριμένα στην Ουκρανία. Μια κρίση που οδήγησε στην εισβολή ρωσικών στρατευμάτων τα ξημερώματα της Πέμπτης στα ανατολικά της Ουκρανίας, με την χώρα να θρηνεί εκατοντάδες νεκρούς, πολλαπλάσιους τραυματίες και οικογένειες ξεριζωμένες. Γεννιούνται όμως ορισμένα βασικά ερωτήματα που καλείται κάθε δημοσιογράφος να θέσει και να απαντήσει:
- Ποιες δυνάμεις παρότρυναν την Ουκρανία να εξωθήσει την κατάσταση με την Ρωσία στα άκρα, ήδη από το 2014;
- Γιατί, ενώ η κυβέρνηση Ζελένσκι διατυμπάνιζε ότι ήταν έτοιμη για σύγκρουση με τη Ρωσία, η μισή περίπου Ουκρανία παραδόθηκε αμαχητί;
- Τι συμφέροντα έχουν ΗΠΑ και Ρωσία στην Ουκρανία;
- Ποιες θα είναι οι συνέπειες της ρωσικής εισβολής στην υπόλοιπη Ευρώπη;
- Γιατί οι κυρώσεις στη Ρωσία δεν αποτελούν τρόπο κατάπαυσης του πυρός;
Ας πάρουμε τα πράγματα με την σειρά: το 2014, μετά από μια έντονα συγκρουσιακή περίοδο μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας (κορυφώθηκε με το δημοψήφισμα του Φεβρουαρίου εκείνου του έτους), κατά την οποία χάθηκε από τον έλεγχο της Ουκρανίας η χερσόνησος της Κριμαίας, σχηματίστηκε νέα κυβέρνηση στη χώρα υπό τον Α. Γιατσενιούκ, ενώ πρόεδρος εξελέγη ο Πέτρο Ποροσένκο. Βασικό στοιχείο που υποστήριζε την νέα ηγεσία της χώρας, ήταν ορισμένες εθνικοσοσιαλιστικές ενώσεις, με πιο γνωστή την Ταξιαρχία Αζόφ. Η σύγκρουση με τη Ρωσία, για την ανεξαρτησία ή όχι της Κριμαίας, είχε ενισχύσει στους πολιτικούς κύκλους την διάθεση για επιβολή αντιρωσικής πολιτικής, που σήμαινε ότι θα περιοριζόταν η χρήση και διδασκαλία της ρωσικής γλώσσας στις ρωσόφωνες περιοχές της Ανατολικής Ουκρανίας, ενώ υπήρχε περιστολή και άλλων δικαιωμάτων των ρωσοφώνων. Όμως δεν ήταν μόνο αυτός ο λόγος που "όπλισε" το χέρι του Βλαντιμίρ Πούτιν!
Ο νυν Ουκρανός πρόεδρος, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, είχε υποστηρίξει και πριν εκλεγεί (σ.σ. αυτό συνέβη το 2019) την ευρωπαϊκή προοπτική της Ουκρανίας και την προσέγγιση προς την Δύση. Ο πρώτος σταθμός ήταν η ανακήρυξη του Αυτοκεφάλου της Ουκρανικής εκκλησίας, και ο δεύτερος; Η απόφαση της χώρας για ένταξη στο ΝΑΤΟ. Τόσο ο επικεφαλής του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτεμπεργκ, όσο και ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Τζο Μπάιντεν, υποστήριξαν ότι θα είναι στο πλευρό της Ουκρανίας σε οποιαδήποτε επιχείρηση εναντίον ή από τη Ρωσία.
Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου, 5:00 ώρα Ελλάδος: τα ρωσικά στρατεύματα εισβάλλουν στην Ανατολική Ουκρανία. Ακολουθούν συγκρούσεις, όμως τα ρωσικά στρατεύματα προέλαυναν διαρκώς, φτάνοντας μέχρι και το Κίεβο: έφτασε να ελέγχει το αεροδρόμιο του Κιέβου και το πυρηνικό αντιδραστήριο του Τσερνομπίλ. Αργά το βράδυ της Πέμπτης, ο Ουκρανός πρόεδρος Ζελένσκι, σε νέο μήνυμα προς τους πολίτες, ανέφερε ότι στην πρώτη μέρα της ρωσικής εισβολής σκοτώθηκαν 137 άμαχοι Ουκρανοί, κήρυξε γενική επιστράτευση και πόλεμο με αυτοσχέδιες μολότοφ, ενώ αποκαρδιωμένος μετά από σειρά συνομιλιών με τους ηγέτες της Δύσης: «Κανείς δεν πολεμά στο πλευρό μας, μάς άφησαν μόνους να πολεμάμε τη Ρωσία».
Ουκρανοί πολίτες εγκαταλείπουν μαζικώς τις εστίες τους με κατεύθυνση προς το δυτικό τμήμα της χώρας, ενώ όσοι παρέμειναν στις μεγάλες πόλεις αναζήτησαν κατάλυμα στα καταφύγια. Η Δύση εξέφρασε την οργή της και πολλές χώρες της Ευρώπης έχουν ζητήσει επιβολή κυρώσεων (θα γράψουμε στο τέλος γιατί δεν είναι η δέουσα λύση).
Η μισή Ουκρανία παραδόθηκε αμαχητί, λοιπόν. Γιατί; Σε περίπτωση παρακμής της Ουκρανίας, οι Ηνωμένες Πολιτείες θεωρούν ότι θα μπορούν να "γκριζάρουν" τις περιοχές της χώρας που θα καταλάβει καταπατώντας κανόνες διεθνούς δικαίου η Ρωσία. Οι ΗΠΑ, μαζί και το ΝΑΤΟ, επιζητούν εδώ και δεκαετίες δίοδο στην Ανατολική Ευρώπη, ώστε να περιορίσουν την επιρροή της Ρωσίας σε αυτήν και τα Βαλκάνια. Έχοντας ένα ελεγχόμενο κράτος στα χέρια τους, αυτός ο στόχος γίνεται επιτεύξιμος. Από την άλλη, η Ρωσία στοχεύει στην προάσπιση των συμφερόντων των ρωσοφώνων, ενώ ταυτόχρονα επιδιώκει την προσάρτηση περισσότερων διόδων προς την θάλασσα -ναυτικό αποκλεισμό της Ουκρανίας δηλαδή- και απομάκρυνση των βαλλιστικών όπλων για την αποφυγή οποιουδήποτε κινδύνου επίθεσης εναντίον ρωσικών εδαφών: αυτά, σύμφωνα με τον Πούτιν, μπορούν σε 7 λεπτά από την εκτόξευση να βλάψουν ακόμα και το Κρεμλίνο. Συνεπώς, μιλάμε για σχέδιο ουδετεροποίησης της χώρας.
Είδαμε, όμως και κάτι άλλο:
Η ηγεσία της Ουκρανίας περίμενε στήριξη από ΗΠΑ και ΝΑΤΟ... Ας θυμηθούμε μία ιστορία της Αρχαίας Αθήνας, που αποτελεί τροχιοδεικτικό επιβολής του δικαίου του ισχυρού. Αθηναίοι εναντίον Μηλίων, κατά τον Πελοποννησιακό πόλεμο: η Μήλος ήταν σύμμαχος των Σπαρτιατών και η Αθήνα την διεκδικούσε για να την εντάξει στην Αθηναϊκή Συμμαχία. Οι Μήλιοι υποστήριξαν ότι είχαν ισχυρούς συμμάχους τους Σπαρτιάτες, και ότι το δίκαιο ήταν να τηρήσουν ουδετερότητα στον πόλεμο. Οι Αθηναίοι προέταξαν την ισχύ τους καταλαμβάνοντας το νησί. Τα επακόλουθα, στον σύνδεσμο που ακολουθεί...
Μπορούμε να ισχυριστούμε με την χθεσινή εισβολή, ότι η Ιστορία επαναλήφθηκε: ο ισχυρός σύμμαχος μιας πιο αδύναμης περιοχής δεν επιδιώκει εμπλοκή όταν ο καιρός δεν τον ευνοεί για μία τέτοια κίνηση.
Μέχρι εδώ είδαμε για τα της εισβολής. Το τι μέλλει γενέσθαι είναι πολυσύνθετο και δυσκατάβλητο.
Δια μέσου της Ουκρανίας προμηθεύεται φυσικό αέριο η κεντρική Ευρώπη, ενώ μέσω Ρωσίας εξασφαλίζεται η Ελλάδα κατά 45% με φυσικό αέριο, από τον σταθμό του Σιδηροκάστρου. Στο απευκταίο σενάριο η Ρωσία να κλείσει τους αγωγούς από αντίδραση σε μελλοντικές κυρώσεις της Δύσης, η Ελλάδα θα χρειαστεί να ενισχύσει την παροχή από ΗΠΑ, Κατάρ και Αλγερία, μέσω του ανεφοδιαστικού σταθμού Ρεβυθούσας που σήμερα καλύπτει το 30% της τροφοδοσίας. Πάντως αυτό το σενάριο προς το παρόν δεν φαίνεται υλοποιήσιμο.
Η κεντρική Ευρώπη, λοιπόν, ιδίως Γερμανία και Πολωνία, κινδυνεύουν από ελλείψεις στο φυσικό αέριο.
Άλλη μία συνέπεια αφορά την τροφοδοσία με εδώδιμα αγαθά, όπως το σιτάρι καθώς και με μεταλλεύματα, ιδίως τα μαγγανιούχα, στα οποία η Ουκρανία αποτελεί κορυφαία δύναμη. Αποκτώντας η Ρωσία τον έλεγχο της ουκρανικής παραγωγής, έστω πρόσκαιρα, μπορεί να προκαλέσει και σε αυτόν τον τομέα ελλείψεις σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδίως σε αυτές που έχουν επιβάλλει εμπάργκο στις εξαγωγές προς τη Ρωσία.
Και έχουμε και το προσφυγικό... Πάνω από 120.000 κάτοικοι χθες έφυγαν κακήν κακώς από τους τόπους κατοικίας τους και μετακινήθηκαν προς τα δυτικά του κράτους. Σε περίπτωση που η εισβολή κρατήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα, οι πρόσφυγες της ανατολικής και κεντρικής Ουκρανίας θα αναζητήσουν μία καλύτερη τύχη σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης: οι περισσότερες ήδη ταλανίζονται από τις μεταναστευτικές ροές από χώρες της Ασίας και της Αφρικής από το 2014 και εφεξής.
Στις άμεσες συνέπειες, πάντως, για την Ρωσία, ήδη έχει γίνει γνωστή η αλλαγή έδρας του τελικού του Τσάμπιονς Λιγκ, από την Αγία Πετρούπολη στο Παρίσι, με απώλειες εκατομμυρίων για την ρωσική οικονομία από τα έσοδα που θα απέφερε.
Πέρα, όμως, από τις οικονομικές επιπτώσεις, στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης αντιμετωπίζεται με οργή και μίσος προς τον Πούτιν η εισβολή, με τη μορφή συγκεντρώσεων, διαδηλώσεων ή συνθημάτων από εξέδρας (όπως στον χθεσινό αγώνα της Ζαλγκίρις για την Ευρωλίγκα). Όλο και περισσότερος κόσμος εκφράζει ανοιχτά την συμπαράσταση του στους αμάχους Ουκρανούς πολίτες.
Και θα κλείσουμε με τις περιβόητες κυρώσεις.
Το μόνο που μπορούν να εξασφαλίσουν είναι η πιο επιθετική στάση της Ρωσίας, που θα εκφραστεί με πάγωμα οικονομικών χορηγιών σε πολλές εταιρείες που λειτουργούν στην Ευρώπη, καθώς και με τη διακοπή λειτουργίας των αγωγών φυσικού αερίου που τροφοδοτούν Κεντρική και Νοτιοανατολική Ευρώπη. Οπότε δεν θα έπρεπε να ζητούν κυρώσεις οι ειρηνικοί διαδηλωτές για την Ουκρανία, στην Αθήνα και τις άλλες πόλεις, αλλά να ζητούν ρητά και συγκεκριμένα την κατάπαυση πυρός!
Επίσης η Ελλάδα βγήκε αμέσως να υποστηρίξει την πολιτική κυρώσεων... Δεν το έχει πράξει 48 χρόνια τώρα για την κατεχόμενη Κύπρο, και το ζητάει τώρα. Και στις δύο περιπτώσεις μιλάμε για έκνομη εισβολή, οπότε έπρεπε να έχουμε ζητήσει κυρώσεις και για τις δύο περιπτώσεις και όχι να αποσιωπούμε την παράνομη τουρκική κατοχή στη μαρτυρική μας Μεγαλόνησο.
ΥΓ. Και η Τουρκία, συμπεριφέρεται ωσάν Πόντιος Πιλάτος. Ενώ καταδίκασε την καταπάτηση του Συμφώνου του Μινσκ από την Ρωσία, δεν ανταποκρίθηκε στο αίτημα του Ουκρανού προέδρου Ζελένσκι να κλείσουν τα στενά στον Βόσπορο για τα ρωσικά πλοία ή γενικώς τα υποστηρικτικά προς τη Ρωσία πλοία.
Αυτά από εμάς, σάς αφήνουμε να τα σκεφτείτε προσεκτικά και περιμένουμε τα σχόλια σας.
Από τον "Headhunter" .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου