Συμμετέχουν σε πανελλήνια πρωταθλήματα, σε ευρωπαϊκές και παγκόσμιες διοργανώσεις, πολλές φορές και στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Είναι, δε, αρκετές οι φορές που αθλήτριες και αθλητές στίβου δοξάζουν την Ελλάδα με τις διακρίσεις τους, κάνουν έναν ολόκληρο λαό να αισθάνεται υπερήφανος.
Υπερήφανη δηλώνει, σε τέτοιες περιπτώσεις, και η Πολιτεία... αυτή, ωστόσο, αξίζει να είναι; Έχουν αντιληφθεί οι αξιωματούχοι τόσων κυβερνήσεων τις συνθήκες υπό τις οποίες προπονούνται οι αγωνιζόμενοι στον χερσαίο, αλλά και στον υγρό στίβο; Και, φυσικά, έχουν προσπαθήσει να προσφέρουν κάτι καλύτερο στους αθλητές;
Το Headhunter επιστρέφει απόψε και καλύπτει ένα χρόνιο και σημαντικό ζήτημα.
Πρόβλημα 1ο: όλα ξεκινούν από τις υποδομές
Ακόμα κι όσοι δεν είχαν ακούσει ως τον Αύγουστο το όνομα της Ελίνας Τζένγκο, το έμαθαν από τη στιγμή που αναδείχθηκε Πρωταθλήτρια Ευρώπης στον ακοντισμό, με τα χρώματα της Ελλάδας.
Ωστόσο, από όσους την είχαμε δει σε προγενέστερες διοργανώσεις -από το 2018 και ύστερα- οι περισσότεροι δεν είχαμε αντιληφθεί σε πόσο ενάντιες (sic) συνθήκες προπονείτο η Ελίνα. Στον τόπο που ζει, την Νέα Καλλικράτεια Χαλκιδικής, προπονείται, όπως και αρκετοί συναθλητές της, σε ένα γήπεδο ποδοσφαίρου διαστάσεων 5 × 5 του αθλητικού κέντρου της πόλης. Ένα γήπεδο μικρό και με φθαρμένο ταρτάν, που είναι άγνωστο πόσα χρόνια έχει να συντηρηθεί...
Η επταθλήτρια - και συντοπίτισσα της Τζένγκο - Αναστασία Ντραγκομίροβα, μάλιστα, δήλωνε στην κάμερα του Open την 21η Αυγούστου ότι το ακόντιο, που από μόνο του έχει αξία περίπου χιλίων ευρώ, με μία δυνατή βολή της Ελίνας θα έπεφτε στον κοντινό γκρεμό - χωρίς δυνατότητα ανάκτησης του.
Βέβαια, το ζήτημα των προβληματικών εγκαταστάσεων είχε προβληθεί εκτενώς και το 2016, μετά τα δύο μετάλλια της Άννας Κορακάκη στη σκοποβολή, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βραζιλίας, το 2016 (χρυσό και χάλκινο).
Μάλιστα, η χρυσή Ολυμπιονίκης του 2016 έχει αναφέρει πώς ειδικά πριν το Ρίο, το σκοπευτήριο της Δράμας, όπου και γίνονταν οι προπονήσεις της, ήταν γεμάτο ποντίκια, σε περίπτωση βροχής τα νερά διαπερνούσαν το σκοπευτήριο, ενώ κατά τους χειμερινούς μήνες ειδικά, οι προπονήσεις ήταν δύσκολο να πραγματοποιηθούν... όμως ξεπέρασε αυτές τις δυσκολίες ούσα προσηλωμένη στον στόχο της, με τη στήριξη της οικογένειας της.
Το Κράτος, όπως δήλωσε και η ίδια η Κορακάκη το 2019, στην Ελεονώρα Μελέτη, δεν βοήθησε.
Πρόβλημα 2ο: εγκαταστάσεις και όργανα χωρίς κρατικό έλεγχο
Πέρσι, συγκεκριμένα τον Απρίλιο του 2021, ο προπονητής των Ολυμπιονικών στους κρίκους Λευτέρη Πετρούνια και Βλάση Μάρα, Δημήτρης Ράφτης εξέφραζε την αγανάκτηση του για την κατάσταση των οργάνων στο προπονητικό κέντρο του Αγίου Κοσμά, στο Ελληνικό.
(φώτο: ο Δημήτρης Ράφτης με τον υπερ-αθλητή του, Λευτέρη Πετρούνια)
Στη συνέντευξη που έδωσε στις 6 Απριλίου 2021, στην δημοσιογράφο Σπυριδούλα Σπανέα, δήλωνε ότι τα προβλήματα στις συγκεκριμένες εγκαταστάσεις, που όφειλαν η Ελληνική Γυμναστική Ομοσπονδία και ο πρώην πρόεδρος - ήταν 14 χρόνια στη θέση - της Αθανάσιος Βασιλειάδης να αντιμετωπίσουν, παρέμεναν άλυτα, παρά τις καταγγελίες αθλητών και προπονητών στην ΕΓΟ.
Η συνέντευξη είχε δοθεί μόλις λίγες μέρες αφότου έσπασαν οι ασύμμετροι ζυγοί, κατά την προπόνηση αθλήτριας. Επιπλέον, ο διακεκριμένος προπονητής επεσήμανε ότι στην παραλαβή των νέων οργάνων οι προπονητές αναγκάστηκαν να επιληφθούν της τοποθέτησης αυτών, σε ένα προπονητήριο μάλιστα που δε διαθέτει κρατική άδεια, όπως τονίζει. Στο σκάμμα της γυμναστικής έχουν βρεθεί περιττώματα τρωκτικών, ενώ δημιουργούνται αρκετά τακτικά και ζητήματα με το ταπί στο κλειστό.
Πρόβλημα 3ο: εκδικητική πολιτική των κρατικών ομοσπονδιών
Η περίπτωση του Θοδωρή Ιακωβίδη, Ολυμπιονίκη στην άρση βαρών, στην κατηγορία των 96 κιλών, ειδικά όταν ολοκλήρωσε τη δράση του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, ήταν η πιο χαρακτηριστική.
Εισέπραττε από την Ομοσπονδία Άρσης Βαρών μηνιαίως μόλις 250€ για τα οδοιπορικά του έξοδα, και αυτά ήταν όλα τα έσοδα του! Ήταν, μάλιστα, από τους αθλητές που είχαν καταγγείλει τη διοίκηση του Πύρρου Δήμα από το 2018, ότι είχε αποκλείσει αθλητές από τους ξενώνες του Αγίου Κοσμά και ότι αναγκάζονταν να τρώνε από συσσίτια ενορίας στην Καλλιθέα - τότε ο Ιακωβίδης είχε τιμωρηθεί με εξάμηνο αποκλεισμό με διετή αναστολή.
Παραλίγο, μάλιστα, να μη συμμετάσχει στους περσινούς Ολυμπιακούς Αγώνες: ο δημοσιογράφος Λάμπρος Πάσχος επισημαίνει ότι απέσυραν τη συμμετοχή τους αθλητές άλλων χωρών και από σπόντα βρέθηκε στη λίστα της Ελλάδας για το Τόκιο (γεγονός το οποίο ο αθλητής πληροφορήθηκε τελευταία στιγμή).
(το επίμαχο σημείο, στο 7:08 του βίντεο)
Παρόμοια και η περίπτωση του Ολυμπιονίκη ιστιοπλόου μας, Βύρωνα Κοκκαλάνη, ο οποίος κατά την επιστροφή του από το Τόκιο άφησε αιχμές εναντίον της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας, που, όπως ο ίδιος ανέφερε:
«εκδίωκε τον προπονητή μου (σ.σ. τον Νίκο Κακλαμανάκη) ποινικά, είναι στα δικαστήρια. Έχουμε ανθρώπους που χλευάζουν την προετοιμασία μας και περιμένουν το κακό αποτέλεσμα για να βγουν και να μιλήσουν δημόσια και να πουν πράγματα για μας. Εγώ δεν μπόρεσα να αντέξω την πίεση και ψυχολογικά έπεσα πάρα πολύ, μου κόστισε. Περίμενα να φέρω το καλύτερο αποτέλεσμα, αλλά δυστυχώς αυτό δεν ήρθε».
Για την ιστορία, ο Κοκκαλάνης τερμάτισε στην 11η θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, στο αγώνισμα της ιστιοπλοΐας, κατηγορία RS:X.
Η Πολιτεία... ευγνωμονούσα;
Όταν κάποιος στον χώρο του κλασικού αθλητισμού γίνεται γνωστός στο ευρύ κοινό, ή οι δυσκολίες που βιώνει παρουσιάζονται από τα Μέσα Ενημέρωσης, μόνο τότε η Πολιτεία - διαχρονικά, εδώ και δεκαετίες - βγάζει συγχαρητήριες ανακοινώσεις και επευφημίες, ή ανακοινώσεις ότι στέκεται δίπλα στους αθλητές που βρίσκονται σε ανάγκη.
Υπάρχουν άνθρωποι στον χώρο της πολιτικής που έχουν παρατηρήσει πόσο άσχημο είναι αυτό, αλλά οι περισσότεροι, όπως ο Πρόεδρος της Βουλής, Κωνσταντίνος Τασούλας, αρκούνται στο να δηλώσουν ότι αυτή η κατάσταση πρέπει να αλλάξει... χωρίς να παρουσιάζουν κάποιον τρόπο.
Ως συντονιστής αυτού του blog, εγώ ο Αποστόλης Λάλος, παίρνω ξεκάθαρη θέση.
Πιστεύω ότι ορθώς έπραξε ο χρυσός Ολυμπιονίκης Κωπηλασίας στο Τόκιο, Στέφανος Ντούσκος, και δεν αναφέρθηκε ούτε μια στιγμή στην συνεισφορά του ελληνικού κράτους στην εξέλιξη του.
Και πιστεύω ότι ορθώς και η Κατερίνα Στεφανίδη και πολλοί άλλοι Έλληνες αθλητές έπραξαν και προπονούνται σε άλλες χώρες, αφού η Ελλάδα κατορθώνει κυρίως να τους περιορίσει, ηθικά και αγωνιστικά.
Και αυτή είναι η πραγματικότητα, δυστυχώς ή ευτυχώς. Η Πολιτεία θα έπρεπε να έχει αναλάβει δράση δεκαετίες τώρα, και να μένει πιστή κάθε μέρα, στο πλευρό των αθλητών μας. Όχι να παριστάνει την ευγνωμονούσα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου