Απέναντι στη μεγαλύτερη (ως τώρα) υπόθεση παιδικής πορνογραφίας στην Ελλάδα

Ίσως είναι η σημαντικότερη είδηση του αστυνομικού δελτίου των τελευταίων ημερών στην Ελλάδα, μια και άπτεται ενός πολύ ευαίσθητου θέματος για την κοινωνία: της παιδικής πορνογραφίας, κατ' επέκταση και της παιδοφιλίας. Πριν μερικές ημέρες, την Παρασκευή 3 Ιουνίου, συνελήφθη στη Δράμα ένας 43χρονος ημεδαπός, για κατοχή 2,5 εκατομμυρίων αρχείων (εικόνες και βίντεο), μεγέθους 3,5 TerraBytes, σχετιζόμενων με πορνογραφία παιδιών 6 ως 15 ετών. 

Το προφίλ του κατηγορουμένου 

Σύμφωνα με πληροφορίες του iefimerida.gr, εργαζόταν σε σούπερ μάρκετ της πόλης εδώ και 18 χρόνια και ζούσε με την ηλικιωμένη μητέρα του, καθώς είχε χάσει τον πατέρα του, ενώ ήταν ανύπαντρος. Γείτονας της οικογένειας μίλησε την Κυριακή (12/6) στην εκπομπή «Χαμογέλα και Πάλι», του Τ/Σ Mega για έναν κλειστό χαρακτήρα, για έναν άνθρωπο που δεν είχε παρέες, αλλά χαιρετούσε και μιλούσε με παιδιά της γειτονιάς, όταν αυτά έρχονταν στο μέρος που εργαζόταν. 

Ο 43χρονος φέρεται να συγκέντρωνε επί χρόνια το σκληρό υλικό παιδικής πορνογραφίας, στο οποίο απεικονίζονται μικρά παιδιά και έφηβοι, ενώ στη συνέχεια το μοίραζε μέσω διαφόρων ιστοσελίδων και διαδικτυακών υπηρεσιών, μέσω του dark web.

Οι έρευνες Europol και ΕΛ.ΑΣ, η σύλληψη και η κράτηση 

Εντός του 2021, οι γαλλικές αρχές ξεκίνησαν εκτεταμένη έρευνα, με την ονομασία «Tor’s hammer», κατά την οποία σκάναραν όλο το dark web για άτομα που δραστηριοποιούνται εκεί και διακινούν υλικό παιδικής πορνογραφίας. Μέσα από αυτή την επιχείρηση προέκυψαν στοιχεία, για τα οποία ενημέρωσαν την Europol και ακολούθησε συνεργασία με την Ελληνική Αστυνομία, την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών και διατάχθηκε η διενέργεια Προκαταρκτικής Εξέτασης για την περαιτέρω διερεύνηση της υπόθεσης.

Από την ψηφιακή ανάλυση των στοιχείων και των ψηφιακών ιχνών του κατηγορουμένου και κατόπιν σχετικής αλληλογραφίας με τους εμπλεκόμενους παρόχους υπηρεσιών διαδικτύου, προέκυψαν τα στοιχεία του ατόμου, ενώ εξακριβώθηκε και ο τόπος κατοικίας του. Αστυνομικοί της Υποδιεύθυνσης Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος Βορείου Ελλάδος μετέβησαν για έρευνα στην οικία του, όπου και επιβεβαιώθηκε η εμπλοκή του στην υπόθεση, ενώ βρέθηκαν και κατασχέθηκαν 4 σκληροί δίσκοι, συνολικής χωρητικότητας 15 Terrabytes.

Ο συλληφθείς κρίθηκε προσωρινά κρατούμενος στις 6 Ιουνίου και οδηγήθηκε στις φυλακές Γρεβενών, ενώ οι Αρχές ανακοίνωσαν ότι χρησιμοποιούν ειδικό λογισμικό για την ταχεία ανίχνευση δεδομένων αναφορικά με το ποια είναι τα παιδιά - θύματα της πορνογραφίας και με το ποιοι είναι οι κακοποιητές ή βιαστές τους. 

Η ξεχασμένη υπόθεση της Καβάλας, η πρώτη μεγάλη στα ελληνικά χρονικά 

Ήταν 21 Σεπτεμβρίου του 2006, όταν η Καβάλα έγινε το επίκεντρο της προσοχής. Ένας φοιτητής Ιατρικής, 25 ετών, που χρωστούσε μόλις ένα μάθημα για το πτυχίο του, συνελήφθη και οδηγήθηκε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Καβάλας. Ο λόγος; Η κορυφαία, ως εκείνη τη χρονιά, υπόθεση παιδικής πορνογραφίας. 

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του δημοσιογράφου Τάσου Τεργιάκη, ο 25χρονος κατείχε χιλιάδες βιντεοκασέτες, αλλά και υλικό στον ηλεκτρονικό του υπολογιστή (εικόνες και βίντεο) με ξυλοδαρμούς και βιασμούς βρεφών - από 2 μηνών, άρα μιλάμε για υλικό βρεφοφιλίας- και παιδιών ως 10 ετών. Το υλικό προέρχεται κατά κύριο λόγο από ορφανοτροφεία χωρών της Ανατολικής Ευρώπης, αλλά και από τα Βαλκάνια, όπως διαπίστωσε η τότε πρόεδρος της ΕΚΠΟΙΖΩ, Τάνια Κυριακίδη.

(η αναφορά στο θέμα, από το 1:31:47 του βίντεο) 

Εκείνη την ημέρα είχαν συγκεντρωθεί εκατοντάδες πολίτες έξω από την Εισαγγελία, όπως καταγράφηκε από πλάνα του Τ/Σ Alter και τη δημοσιογράφο Μαρία Κλουντζού. Φαίνεται, ωστόσο, ότι δεν δόθηκε συνέχεια στην υπόθεση από την τοπική κοινωνία, ενώ στοιχεία για την ποινή που δέχτηκε και για το μέλλον του τότε φοιτητή δεν είναι εύκολο να βρεθούν.

Τι γίνεται μόλις «ξεθωριάζουν» τέτοιες υποθέσεις;

Πρόκειται για μία εύλογη απορία. Κάθε φορά που έρχεται στο φως μία βαρυσήμαντη περίπτωση παιδικής πορνογραφίας, τα Media αναφέρονται σε αυτήν ως «η μεγαλύτερη υπόθεση», μέχρι να έρθει η επόμενη: τα δημοσιογραφικά κλισέ έχουν την τιμητική τους στα ρεπορτάζ. Η ουσία, όμως, που βρίσκεται; 

Κάποια στιγμή, οι συγκεκριμένες υποθέσεις μένουν εκτός δημοσιότητας. Από τη στιγμή που κάτοχος πορνογραφικού υλικού δεν μπορεί να τιμωρηθεί με ποινή άνω των 5 ετών, έχει τη δυνατότητα να αποφυλακιστεί σύντομα και να επαναλάβει (ίσως) τη δραστηριότητα του, ακόμα κι αν αλλάξει τελείως τόπο διαμονής.

Με τον φοιτητή από την Καβάλα φαίνεται πως έγινε έτσι. Πολύς κόσμος δεν γνωρίζει αν και που ζει ο 25χρονος, αν έγινε πτυχιούχος Ιατρικής και αν εξασκεί το επάγγελμα του. Κι αν αποτελεί ακόμη (σε περίπτωση που ζει) και σήμερα κίνδυνο για τα παιδιά;

Επίσης και μόνο στη σκέψη ότι ο 43χρονος από τη Δράμα μπορεί να αφεθεί ελεύθερος σε λίγους μήνες ή σε κάποια χρόνια, ένα μεγάλο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας αντιδρά, τουλάχιστον τώρα. Αλλά η ελληνική κοινή γνώμη μπορεί πολύ εύκολα να ξεχάσει... 

Μιλάμε για αυτές τις υποθέσεις, επειδή συνέβησαν. Κάποιοι παραμέλησαν τα άτομα αυτά, δεν αναγνώρισαν τα ψυχικά τραύματα που μπορεί να είχαν (και να έχουν) από την οικογένεια τους, από φίλους, γνωστούς, ήδη από τα παιδικά τους χρόνια και τους ώθησαν, έστω άθελα, στην αγάπη για την παιδική πορνογραφία, όσο αρρωστημένη κι αν ακούγεται. Μια «αγάπη» που τους καταδίκασε για το υπόλοιπο της ζωής τους, όπως καταδίκασε και τα θύματα τους. 

Τα Ελευσίνια (νοσοκομειακά) Μυστήρια

Δεν είναι η πρώτη φορά που το Θριάσιο Νοσοκομείο, στην Ελευσίνα, εμφανίζεται στην επικαιρότητα με αφορμή κάποιο τραγικό περιστατικό που να σχετίζεται με γιατρό του. Ο θάνατος της 38χρονης νοσηλεύτριας Ελένης Γερακάρη το περασμένο Σάββατο (28/5), ωστόσο, φέρνει (ξανά) στο φως ένα τραγικό χρονικό ανεξιχνίαστων θανάτων εν ενεργεία ιατρών, που βαραίνει το εν λόγω νοσοκομείο.

Ελένη Γερακάρη: πώς φτάσαμε στον θάνατο της; 

Ήταν νοσηλεύτρια στη Μονάδα Καρδιοαναπνευστικής Ανάνηψης - Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Θριασίου Νοσοκομείου, στο οποίο εργαζόταν από το 2007 - ως ειδικευόμενη τότε - και μητέρα ενός παιδιού.

Λίγες ώρες πριν την - χαρακτηριζόμενη ως - αυτοκτονία, το μοιραίο Σάββατο, 28 Μαΐου, η αδικοχαμένη γιατρός κανόνιζε να πάει για μπάνιο με τους συναδέλφους της. Κι όμως, λίγες ώρες μετά, βρέθηκε κρεμασμένη σε πόμολο πόρτας, με κορδόνι από μπουρνούζι.

Η φερόμενη ως αυτοκτονία της 38χρονης νοσηλεύτριας φαίνεται πως έχει ως αιτία το γεγονός ότι εξετέθη - από πρόσωπο μέχρι στιγμής άγνωστο - η προσωπική της ζωή στον χώρο εργασίας της, με αποτέλεσμα τον διασυρμό της. Πάντως το θέμα έχει προβληματίσει και τον πρόεδρο της ΠΟΕΔΗΝ, Μιχάλη Γιαννάκο, ο οποίος σε δηλώσεις του ανέφερε: «Έκανε σχέδια και κρεμάστηκε με τη ζώνη από το πόμολο; Δεν το πιστεύει κανείς. Κάτι άλλο συμβαίνει…»

Η κηδεία της έγινε δύο μέρες αργότερα, στην ιδιαίτερη πατρίδα της, τη Νεάπολη Λακωνίας.

Η αλήθεια πίσω από τον χαμό του Παρασκευά Ελευθεριάδη

Τα... Μυστήρια του Θριασίου, ωστόσο, φαίνεται ότι έχουν την αφετηρία τους πολλά χρόνια πίσω. Ήταν 15 Ιουνίου του 2000 όταν ο διευθυντής της Μαιευτικής Κλινικής του Θριασίου, Παρασκευάς Ελευθεριάδης, εντοπίστηκε νεκρός μέσα στο γραφείο του, μετά από αναφορά που είχε κάνει προς τα όργανα της διοίκησης του νοσοκομείου, λόγω του θανάτου της 37χρονης Κλημεντίνης Μακρή, η οποία έχασε την ζωή της κατά τον τοκετό, την 1η Δεκεμβρίου του 1999.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της τότε δημοσιογράφου Υγείας της εφημερίδας «Τα Νέα», Δέσποινας Κουκλάκη, ο Μιχάλης Μπέλτσιος, μέλος του Δ.Σ. του νοσοκομείου το 2000, υπογράμμιζε ότι «είναι αντιδεοντολογικό και απαράδεκτο, πριν καν ταφεί ο άτυχος συνάδελφός μας, κάποιοι να σπεύσουν να τον «βαφτίσουν» ψυχοπαθή και με έντονα ψυχολογικά προβλήματα», καθώς ακουγόταν από άλλες πηγές της Αστυνομίας ότι «αυτοκτόνησε για προσωπικούς λόγους, με γεωργικό φάρμακο και δύο σύριγγες».

Η εκδοχή της αυτοκτονίας απορρίφθηκε και δικαστικά, μετά τις αιτιάσεις του δικηγόρου της οικογένειας Μακρή, του γνωστού μέχρι και σήμερα ποινικολόγου Σταύρου Γεωργίου (τις οποίες μπορείτε να δείτε ΕΔΩ).

Ήταν ένας άνθρωπος που δεχόταν πιέσεις από τη διοίκηση του νοσοκομείου, προκειμένου να μη μπορεί να ασκήσει το λειτούργημά του. Προσέβαλαν τη μνήμη του, αλλά δικαιώθηκε σε έναν βαθμό τρία χρόνια μετά τον θάνατο του, όταν στοιχειοθετήθηκε η ενοχή του γυναικολόγου Μιχαήλ Αβαταγγέλου για τον θάνατο της Κλημεντίνης Μακρή. Η ενοχή την οποία ο Ελευθεριάδης είχε αποκαλύψει, γεγονός που έμελλε να του κοστίσει τη ζωή.

Και ένας νοσηλευόμενος γιατρός... επί πανδημίας

Το συγκεκριμένο τραγικό συμβάν σημειώθηκε το πρωί της Κυριακής 21 Μαρτίου 2021. Ο άνδρας, ηλικίας 41 ετών και γιατρός στο επάγγελμα νοσηλευόταν στην Β' Παθολογική Κλινική στο Θριάσιο. 

Όταν οι νοσηλευτές δεν τον βρήκαν στον θάλαμο, άρχισαν να τον αναζητούν. Η σορός του βρέθηκε λίγο μετά τις 09.30 στο προαύλιο του νοσοκομείου, αφού πρώτα φαίνεται ότι χτύπησε σε μπάρα κατά την πτώση από τον 4ο όροφο του Νοσοκομείου. Ο γιατρός εργαζόταν σε άλλο νοσοκομείο του ΕΣΥ και αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας.

Η αυτοκτονία του είχε αποδοθεί στην κακή πρόγνωση της ασθενείας του, ωστόσο τα ακριβή αίτια που τον οδήγησαν στο απονενοημένο διάβημα δεν έχουν αποσαφηνιστεί μέχρι σήμερα... φήμες, πάντως, λένε ότι οι σκληρές συνθήκες που επικρατούσαν στα νοσοκομεία την περίοδο της καραντίνας έφτασαν στα όρια των ψυχικών αντοχών του τον νοσηλευόμενο γιατρό. 

Γιατί δεν ανέφερε τότε κάποιο Μέσο Ενημέρωσης αυτό το ενδεχόμενο, κατά την μελέτη της αυτοκτονίας του 41χρονου;

Τρία περιστατικά, δύο τρόποι θανάτου, μια σκέψη 

Η διοίκηση του Θριασίου, σε κάθε μία από τις τρεις περιπτώσεις, αναφερόταν εξ αρχής σε αυτοκτονία λόγω ψυχολογικών προβλημάτων, χωρίς τη διάθεση να δώσει συνέχεια στις έρευνες. Το κρίσιμο ερώτημα είναι το γιατί συμβαίνει αυτό: μήπως έχει να κρύψει κάτι η διεύθυνση του Νοσοκομείου και χρεώνει τις αυτοκτονίες σε ψυχολογικά προβλήματα ή σε κάτι το ασαφές;

Η δικαιοσύνη μπορεί να δικαίωσε εν μέρει (γιατί η ενοχή Αβαταγγέλου αποδείχθηκε, η δολοφονία όμως έμεινε ανεξιχνίαστη) τη μνήμη του Παρασκευά Ελευθεριάδη, ωστόσο ο ίδιος δεν μπορεί να επανέλθει στη ζωή. 

Τουλάχιστον μπορεί και οφείλει να δικαιώσει τη μνήμη της Ελένης Γερακάρη, αλλά από εκεί και ύστερα να ακούει τις καταγγελίες γιατρών για ατασθαλίες συναδέλφων τους, καθώς και να τους προστατεύει όταν βρίσκονται σε ανάγκη, ούτως ώστε να μην έχουμε άλλους δολοφονημένους ή αυτόχειρες γιατρούς του καθήκοντος. Πόσω μάλλον στο «χιλιοτραυματισμένο» ηθικά Θριάσιο. 

Αν και είναι δύσκολο, εμείς εδώ στο Headhunter εξακολουθούμε να ελπίζουμε...